Ik besef het me eigenlijk nog helemaal niet zo. Vrijwel iedereen die ik tegenkom heeft het er over, ik ben al dagen bezig met het inpakken van mijn backpack en ik ben zo druk bezig geweest met alle voorbereidingen. Maar toch. Nee, ik realiseer het me niet echt.
Ohja, die tas. Dat was me wat. 15 kilo, is echt minder dan ik dacht. Toen ik vanmorgen alle spulletjes die ik de afgelopen week verzameld had, allemaal in de tuin netjes uitspreidde (uhuhm.. neer pleurde..) Schrok ik toch wel een beetje van de hoeveelheid. Toen ik alles in m'n backpack gepropt had en met trillende handjes van de zenuwen bekeek hoeveel het woog, was de teleurstelling groot. 19 kilo. 4 te veel. *zucht*. Alles er weer uit, 3 shirts minder erin, hoopvol keek ik naar mijn 'weegding', 18,4.. Maar maar maar, ik heb er net maar liefst 3 (drie!!!) hoognodige shirts uitgedaan. Zo ging het nog wel even door, 3,5 uur verder zat ik op 16 kilo en inmiddels had mijn vader ook plaatsgenomen in de tuin, hij vermaakte zich kostelijk bij het zien van zijn dochter die opnieuw en opnieuw die tas maar in- en uitruimde. Na een halfuurtje hield hij het niet meer, toen ik - in de hoop de laatste halve kilo kwijt te raken- mijn geliefde watjes uit mijn tas haalde, en vervolgens alweer beteuterd naar mijn 'weegding' keek(hoe noem je zo'n handig babageweeghaakjemetertje eigenlijk?). Hij kwam niet meer bij van het lachen. "En al die smeerseltjes" 'En drie paar schoenen" "en vijf broeken" "Je bent knettergek!" . Nouhou papa, dat heb ik allemaal écht nodig hoor.. Maar.... wie het laatst lacht, lacht het best. 14 kilo. jaja. Een hele prestatie voor mijn doen. Maar het is echt gelukt en ik hoef zelfs niet in mijn nakie rond te lopen.
Maar goed, voor zover het tassenavontuur (hoort allemaal bij de reis), morgen vertrek ik naar Uganda... (nope ik besef het nog steeds niet, nog een keer)
morgen ga ik naar Uganda..
(nope nog steeds niet)
morgen ga ik naar Ugandaaaaaaa!
oké, misschien begint het nu een heel klein beetje te kriebelen. Ik heb er in ieder geval héél veel zin in!
Nee hoor, ik moest helemaal niet lachen om die watjes. Waren vast de zenuwen...
BeantwoordenVerwijderenWel lullig dat de snowboots uiteindelijk niet meekonden.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen