Dag 6 donderdag 25 juli 2013
Olyotya! Allemaal weer helemaal opgeladen, fris én fruitig stappen we in het busje. Na een óntzettend hobbelige weg -ik overdrijf niet als ik zeg dat ik 2 builen op mijn hoofd heb en een grote blauwe plek op mijn bovenbeen, maar dat is het allemaal waard- komen we aan bij CEPO. Een project dat probeert lichamelijk en geestelijk beperkte mensen meer te betrekken bij de community, ze proberen de mensen zoveel mogelijk te leren over hygiëne, omgangsvormen, gezond eten etc. etc. Hier betrekken ze mensen met een lichamelijke of geestelijke zodat men ziet dat die wel degelijk wat kunnen! Ontzettend goed, want het leven met een handicap in een ontwikkelingsland is al ontzettend zwaar, als je dan ook nog eens door het hele dorp genegeerd - en dus ook niet geholpen - wordt...
Onze groep werd in 3 kleineren groepjes verdeeld en we gingen bij mensen thuis een fuel saving stoof bouwen. Op deze manier kunnen ze goedkoper én gezonder koken, de rook wordt namelijk afgevoerd naar buiten het huis. Het mooie is dat we de stoof niet alleen maken, maar dat de mensen zelf meekijken zodat ze het de volgende keer zelf kunnen maken.
Dus daar gingen we 'mzungu's in the mud'. Eerst met z'n allen in de modder stampen zodat het een mooi en egaal geheel wordt. Gelukkig worden we geholpen door de 5 lieve kindjes van het gezin ;).. Ze huppel allemaal vrolijk achter ons aan en stampen vrolijk mee in de modder. En als we even moeten wachten, dan hangen ze allemaal vrolijk rond onze nek en doen we vrolijke dansjes.
Er was een ontzettend bijzonder jongetje waarvan zijn onderbenen verlamd waren. Hij liep de hele dag op zijn door eelt bedekte knieën, maar hij leek er helemaal niet bij stil te staan dat hij minder kon dan zijn vriendjes en vriendinnetjes. Hij danste gewoon vrolijk mee! Toen we de oven af hadden, uitgedanst waren en iedereen dag hadden gezegd gingen we terug, eerst een stukje jackfruit en toen een echte Ugandese lunch. Rolex deze keer, nee, niet het horloge uiteraard, zelfs geen neppe. Maar een pannekoek met daarin omelet ui en paprika. Erg lekker, maar ook heel machtig. Na de lunch gingen we lekker rustig koffieboompjes planten.. Heel veel koffieplantjes planten.. Eindeloos koffieplantjes planten... En daarna was het jammer genoeg alweer tijd om naar naar Plot te gaan. Eten, chillen, en slapen maar weer..
 |
| de uiteindelijke fuel saving stoof |
 |
| bij CEPO werden ook paddestoelen gekweekt, deze verkopen ze om wat geld te hebben voor de projecten. |
 |
| baby baby koffieboompjes planten |
 |
| Jack fruit; ontzettend bekend fruit in Uganda. Kleverig, moeilijk te eten, mier zoet. Ik ben er eerlijk gezegd niet echt weg van |
Olyotya! Allemaal weer helemaal opgeladen, fris én fruitig stappen we in het busje. Na een óntzettend hobbelige weg -ik overdrijf niet als ik zeg dat ik 2 builen op mijn hoofd heb en een grote blauwe plek op mijn bovenbeen, maar dat is het allemaal waard- komen we aan bij CEPO. Een project dat probeert lichamelijk en geestelijk beperkte mensen meer te betrekken bij de community, ze proberen de mensen zoveel mogelijk te leren over hygiëne, omgangsvormen, gezond eten etc. etc. Hier betrekken ze mensen met een lichamelijke of geestelijke zodat men ziet dat die wel degelijk wat kunnen! Ontzettend goed, want het leven met een handicap in een ontwikkelingsland is al ontzettend zwaar, als je dan ook nog eens door het hele dorp genegeerd - en dus ook niet geholpen - wordt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten