dag 10 maandag 29 juli 2013
Helemaal uitgerust en opgeladen (zoiets dan) stappen we in alle vroegte in het busje. We rijden de lange lange weg terug naar Masaka, waar we weer hard aan de slag gaan bij Pelido; Promotion of Enterprises and Livelihood and Development Organisation.
Pelido is een groot project dat werkzaam is in een boel rurale gemeenschappen in een straal van zo'n 20 km rond hun 'basis' dichtbij Masaka. Hier zijn de voorzieningen erg slecht en leven de meeste mensen van wat ze zelf kunnen verbouwen. Stap voor stap probeert Pelido de lokale bevolking te leren beter voor zichzelf te kunnen zorgen, inclusief een voedselzekerheid, toegang tot schoon drinkwater, onderwijs, mogelijkheid tot een beter inkomen en nog meer.
Als we aankomen zien we meteen de kerk waar we onze tentjes in op gaan bouwen en de komende dagen zullen verblijven. Helemaal back to basic, zonder stromend water en maar een heel klein beetje elektriciteit dat iedere dag een paar keer uitvalt. Naast de kerk is een basisschooltje, alle kindjes komen ons hartelijk verwelkomen. 'Mzungu, mzungu, mzungu' Ik weet niet waar ik kijken moet. Al die vrolijke kinderen vormen met hun schooluniformen een zee van paarse lachende kinderen om ons heen. Geweldig. We installeren ons en gaan buiten voor de kerk wat bellenblazen met de kindjes die na school zijn blijven hangen bij die 'interessante mzungu's ' . En allemaal willen ze dolgraag op de foto. Ik verdrink bijna tussen alle kindjes die zo dicht mogelijk bij mijn lens willen kruipen, en vervolgens lachen, wijzen, gillen als ze de foto zelf te zien krijgen ' Dat ben ik , dat ben ik' .. Zo gek, iets dat zo ontzettend normaal is voor ons, maar zo compleet vreemd voor de mensen daar. Het is bij zoveel dingen, maar toch sta ik er steeds weer versteld van.
Na het avondeten komt gaan we met de oprichter van pelido rond het kampvuur zitten, hij vertelt ons over wat pelido doet én wat wij gaan doen de komende vier dagen. Het klinkt allemaal ontzettend leuk en we hebben er heel veel zin in!
 |
| Het hele schooltje was omringt met allerlei teksten zodat alle leerlingen niet vergeten wat belangrijk is. Heel bijzonder, de kinderen zien deze teksten ook echt als wijsheden en ik hoop heel erg dat ze het allemaal heel goed onthouden voor de rest van hun leven. |
Als we aankomen zien we meteen de kerk waar we onze tentjes in op gaan bouwen en de komende dagen zullen verblijven. Helemaal back to basic, zonder stromend water en maar een heel klein beetje elektriciteit dat iedere dag een paar keer uitvalt. Naast de kerk is een basisschooltje, alle kindjes komen ons hartelijk verwelkomen. 'Mzungu, mzungu, mzungu' Ik weet niet waar ik kijken moet. Al die vrolijke kinderen vormen met hun schooluniformen een zee van paarse lachende kinderen om ons heen. Geweldig. We installeren ons en gaan buiten voor de kerk wat bellenblazen met de kindjes die na school zijn blijven hangen bij die 'interessante mzungu's ' . En allemaal willen ze dolgraag op de foto. Ik verdrink bijna tussen alle kindjes die zo dicht mogelijk bij mijn lens willen kruipen, en vervolgens lachen, wijzen, gillen als ze de foto zelf te zien krijgen ' Dat ben ik , dat ben ik' .. Zo gek, iets dat zo ontzettend normaal is voor ons, maar zo compleet vreemd voor de mensen daar. Het is bij zoveel dingen, maar toch sta ik er steeds weer versteld van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten